Αναρωτιόμουν πόσα πράγματα συμβαίνουν λάθος στην Ελλάδα. Πόσοι άνθρωποι μιλούν για την παιδεία και την μόρφωση που λαμβάνουν τα ελληνόπουλα; Πολλοί. Μιλάνε για δημόσια παιδεία και δεν μιλούν για την παραπαιδεία. Μιλούν για το επίπεδο των πανεπιστημιακών σχολών και δεν μιλούν για το πόσες σχολές έχουν δημιουργηθεί χωρίς να δίνουν στους πτυχιούχους τους εργασιακά δικαιώματα. Σε μια τέτοια σχολή θέλω να αναφερθώ και εγώ σήμερα.
Ξεκινώντας, λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω την ιδιότητά μου. Είμαι μηχανολόγος μηχανικός. Η σχολή για την οποία θέλω να σας μιλήσω είναι η ΣΕΜΦΕ (Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών) του ΕΜΠ (Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου). Οι φοιτητές που μπαίνουν αυτή τη στιγμή στο πολυτεχνείο για να σπουδάσουν στην συγκεκριμένη σχολή έχουν βαθμό πρόσβασης (σύμφωνα με τα αποτελέσματα του 2009) περίπου 17. Ξεκινούν τις σπουδές τους, αποφοιτούν στα 5 χρόνια (στην καλύτερη των περιπτώσεων, αφού η σχολή είναι 5ετούς φοίτησης) για να ξεκινήσουν να δουλεύουν. Και ρωτώ, να δουλεύουν ως τι;
Τα παιδιά αυτά δεν έχουν δικαίωμα να εγγραφούν στο ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος). Στο ΤΕΕ εγγράφονται, σύμφωνα με το καταστατικό ίδρυσής του, όσοι έχουν αποφοιτήσει από πολυτεχνειακές σχολές. Και θα μου πεις και τι σημαίνει αυτό. Αυτό με πολύ απλά λόγια σημαίνει ότι οι απόφοιτοι της συγκεκριμένης σχολής δεν μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά του μηχανικού, αφού το ίδιο το ΤΕΕ, που χορηγεί, μετά από εξετάσεις, την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, δεν τους δέχεται σαν μηχανικούς. Και ρωτώ, γιατί συνεχίζουν να παίρνουν φοιτητές στην συγκεκριμένη σχολή;
Γνωρίζω πως μετά από αγώνες κατάφεραν να εντάξουν τους απόφοιτους της ΣΕΜΦΕ στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς. Γιατί, όμως, αν κάποιος θέλει να γίνει καθηγητής, να μην ξεκινάει να σπουδάζει στο πανεπιστήμιο ως Μαθηματικός ή Φυσικός για τέσσερα χρόνια και να μπαίνει στο πολυτεχνείο και να σπουδάζει πέντε;
Θα ήθελα, επίσης, να σχολιάσω την στάση ορισμένων. Δεν θα μιλήσω για τους καθηγητές, οι οποίοι ίδρυσαν μία σχολή για να βολευτούν κάποιοι χωρίς να τους ενδιαφέρει τι θα απογίνουν οι απόφοιτοι της σχολής αυτής. Γιατί καθηγητής σημαίνει κονδύλια ή, στην χειρότερη περίπτωση, απλά μηνιαίος μισθός. Ας ρωτήσουν, όμως, αυτοί οι άνθρωποι του πνεύματος, έναν απόφοιτο, τι μισθό παίρνει. Ή αν είναι ευχαριστημένος από το αντικείμενο της δουλειάς του.
Αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι η στάση των ίδιων των φοιτητών (από άλλες σχολές). Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν άτομα που δεν θέλουν οι συγκεκριμένοι πτυχιούχοι να πάρουν τον τίτλο του μηχανικού. Πως είναι δυνατόν να θεωρούν δίκαιο, κάποιος να έχει ξοδέψει 5 χρόνια από τη ζωή του για το τίποτα; Δεν είναι δίκαιο και θα πρέπει οι ίδιοι οι φοιτητές να βοηθήσουν για να αποκτήσουν δικαιώματα οι απόφοιτοι αυτοί.
Άκουσα δε τελευταία ότι σε κάποιο μεταπτυχιακό, στο οποίο εγγράφτηκαν πτυχιούχοι από τη ΣΕΜΦΕ, τους έβαζαν να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση, ότι δεν θα έχουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα που να σχετίζεται με το μεταπτυχιακό. Υπάρχουν δε καθηγητές της σχολής που στέλνουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας αποφοίτους του μεταπτυχιακού (με προπτυχιακό πτυχίο από τη ΣΕΜΦΕ) ονομαστικά! Είναι δυνατόν; Τι είμαστε τέλος πάντων; Δεν είναι φοβερό να θέλει κάποιος να σπουδάσει και να τον στέλνεις στα δικαστήρια;
Τι έχουν να δουν ακόμα τα μάτια μας, άραγε;
Valino's Blog 